“De afgelopen tien jaar is het aantal massagesalons enorm toegenomen, vooral Chinese massagesalons, maar exacte gegevens waren tot nu toe niet beschikbaar. Op basis van gegevens van de Dienst Ruimtelijke Ordening en Bureau Onderzoek en Statistiek wordt een beeld geschetst van de ontwikkeling en de situatie medio 2012.
In 2002 waren er in Amsterdam 9 massagesalons, deze zijn als zodanig van de straat af te herkennen, er is een uithangbord/raambeschildering. Daarnaast waren er 21 mensen bij de Kamer van Koophandel ingeschreven als aanbieder van massages, deze mensen werkten in of vanuit hun woning, er is geen bord bij de huisdeur waarop staat dat er massagediensten worden aangeboden. Het waren voornamelijk bedrijfjes waar één persoon werkten want in totaal werkten er in 2002 44 mensen bij bedrijven die massagediensten aanboden.
Medio 2012 zijn er in Amsterdam in totaal 336 massagebedrijven: 122 massagesalons en daarnaast 214 bij de Kamer van Koophandel ingeschreven bedrijven die massagediensten aanbieden in of vanuit een woning. Er werken nu 400 mensen in deze branche. Nog steeds gaat het voornamelijk om eenpersoonsvestigingen.”

De thuisadressen vallen bij de controle’s en invallen buiten schot, terwijl er de afgelopen  10 jaar zo’n kleine 200 zijn bij gekomen. Masseurs, masseuse’s, eenmansbedrijfjes die bij de kamer van koophandel zijn ingeschreven.
Het aantal massagesalons is in dezelfde tijd toegenomen met een dikke 100, waarvan het grootste gedeelte inderdaad Chinese massagesalons zijn.
Ik ben toch verbaasd dat het aantal “thuisadressen” met 2 keer zoveel dan de Chinese massagesalons is toegenomen en vraag mij af hoeveel van die masseurs of masseuses “extra diensten” verlenen én nog belangrijker: hoeveel thuisadressen zullen er dan wel niet zijn die niet geregistreerd zijn, dus illegaal?
Het zou de opsporingsdiensten tot eer strekken om hun aandacht en energie dáár op te richten i.p.v. de heilloze invallen in de bestaande, geregistreerde massagesalons.