De Binnenkomst
In deel 1 hebben we gezien hoe je moet zijn voorbereid op een Chinese Massage.
Als je een willekeurige Chinese massagesalon binnen stapt, wordt je al direct verwelkomd, zo niet besprongen, met de onvermijdelijke vraag: massage??
Waarop je dan direct zal worden meegetroond naar achteren waar zich de massageruimtes bevinden.
Echter, het kan geen kwaad om eerst even te informeren naar de prijs, de tijdsduur en de mogelijkheden. In de meeste gevallen staat dit wel duidelijk aangegeven op de borden buiten of op het raam, maar het is een mooie uitvlucht om eerst even rond te kijken.
De masseuse die jou zo graag direct naar achteren wil loodsen is n.l. degene die op dat moment aan de beurt is, maar misschien zitten er wel anderen, die je zo op het oog beter bevallen.
Hier geldt: de klant is koning, dus neem zelf de regie en kies de masseuse die jij op dat moment wilt. Er zal meestal geen probleem van worden gemaakt en als er gezegd wordt dat de masseuse van jou keuze een afspraak heeft met een andere klant, dan maak je aanstalten om weer de deur uit te lopen.
Dit doet altijd wonderen, want de ‘afspraak’ kan dan ineens worden verzet!
In de meeste Chinese massagesalons behoeft niet vooraf te worden betaald, maar de laatste tijd zijn er toch al meer, die vanwege slechte ervaringen met klanten er op staan, dat er eerst wordt afgerekend.
Dat laatste kan nadelig zijn, omdat in veel gevallen de betaalde tijd niet helemaal wordt vol gemaakt.
Wanneer je dus per se niet vooraf wilt betalen, geef dit dan duidelijk aan en dat je anders af ziet van de diensten. De Chinezen zien niet graag een potentiële klant vertrekken, dus doen meestal water bij de wijn.
Het kan gebeuren dat er op het moment van je binnenkomst geen enkele masseuse beschikbaar is, ja, dat er zelfs helemaal niemand in de winkel is om je te woord te staan. Soms moet een masseuse hiervoor haar werk zelfs even onderbreken.
Je zal dan vijf minuten moeten wachten tot er een masseuse vrij komt, maar ga er maar vanuit dat dit meestal uitloopt tot een half uur, zoals gezegd, de Chinees wil een potentiele klant niet wegsturen en intussen krijg je een kopje thee aangeboden. Afhankelijk van de ligging en de inrichting is het natuurlijk niet prettig om open en bloot in de etalage van een Chinese massagesalon te moeten wachten op je beurt.
Veel Chinese uitbaat(st)ers zijn zich hier wel van bewust en dirigeren de wachtende alvast naar een vrije massagekamer, zodat de klant uit het zicht is.
Het komt ook voor dat er telefonisch ergens een Chinese masseuse wordt opgeroepen, die snel ter plaatse kan zijn.
Het alternatief is om in de buurt een wandelingetje te maken of naar een andere Chinese massagesalon uit te wijken, immers er zijn er genoeg tegenwoordig en gek genoeg, altijd dicht bij elkaar in de buurt zoals bijvoorbeeld aan de Rijswijkseweg in Den Haag of de Kinkerstraat in Amsterdam. Het is zover…je wordt naar de massageruimte geleid.
Soms zijn de massagruimtes alleen maar afgescheiden door gordijnen maar tegenwoordig zijn het meestal aparte kleine kamertjes, waarin minimaal een masagetafel past.
De masseuse wijst je dan een kapstok of een spijkertje waar de kleren kunnen worden opgehangen, maar het gebeurt ook wel eens dat een stoel moet dienen als bergplaats of een wasmand onder de massagetafel.
Ijverig gaat dan de masseuse de massagetafel fatsoeneren, soms een schoon laken er over heen, maar dikwijls wordt dat ook een beetje glad gestreken en voorzien van ‘schone’ handdoeken.
Let wel op of alles schoon en proper is en zeg daar desnoods iets van, want Chinezen zijn helaas erg makkelijk als het om hygiëne gaat.
Na dit vaste ritueel vraagt de masseuse dan of je iets wil drinken, meestal is er wel thee (koffie is meestal slootwater en dan nog uit een slechte sloot!) maar water kan natuurlijk ook.
Vraag dan wel om koud water, want het kan zomaar gebeuren dat om de een of andere duistere reden het Chinese meisje met heet water komt aan zetten!
In de praktijk blijkt meestal dat de thee of het water onaangeroerd blijven, omdat het lastig is om liggend tijdens de massage een slokje te nemen, dus zelf laat ik altijd deze beker aan mij voorbij gaan.
Nadat de masseuse de vraag heeft gesteld: ‘hoe lang’ (dit is geen Chinees!) meestal een uur, maar het kan ook voor een half uur.
De masseuse verlaat dan de kamer of massageruimte om de klant de gelegenheid te geven zich discreet en onbespied te kunnen ontkleden.
In vrijwel alle Chinese massagesalons kan ook de onderbroek uit, tenzij duidelijk staat vermeld dat de onderkleding dient aan te blijven, maar zelfs dan wordt er meestal niets van gezegd als je dat soort regelgeving negeert. Over regelgeving gesproken, sommige salons zijn bijna geheel behangen met A-4tjes waarop staat aangegeven dat sexuele handelingen niet zijn toegestaan, dikwijls óók loze kreten, maar zover zijn we nu nog niet!
Tijd om de massagetafel eens aan een nader onderzoek te onderwerpen.
De speciale massagetafels zijn vrij smal maar stevig, voorzien van een gevulde kunsstof bedekking, waarover een hoeslaken is gespannen.
Aan het hoofdeinde zit een gat uitgespaard waarin ruimte voor neus, mond en ooggedeelte, makkelijk, want dan weet je altijd hoe je moet gaan liggen!
Standaard beginnen de massages altijd met een behandeling van de achterkant van het lichaam, waarbij de klant dus op de buik ligt.
Je kan brutaalweg alvast gaan liggen op de massagetafel met je gezicht in het gat, maar ik prefereer altijd om eerst te gaan zitten op de tafel in afwachting van de terugkomst van de masseuse, want het is mij ook wel eens overkomen dat er een andere masseuse (oud en lelijk met één tand) was binnen geslopen, waar ik pas achter kwam na het omdraaien.
Tot zover de voorbereidingen en de binnenkomst, de volgende keer hebben we het over de Chinese massage zelf. Zie deel 3 in deze serie